پس از بیست سال، Splinter Cell کلاسیک همچنان یک شاهکار به تمام عیار است
سالها از عناوین کلاسیک Splinter Cell میگذرد. دیگر کسی اینگونه بازی نمیسازد.
احتمالا همه بازیکنان موافق باشند که فرنچایز Metal Gear Solid، پدر ژانر مخفیکاری در صنعت بازیهای ویدیویی است. اگرچه میراث این اثر خاطرهانگیز تزلزل ناپذیر تلقی میشود، اما تنها IP بزرگی نیست که به ژانر مخفیکاری شکل داد. به طور واضح، ده سالی میشود که نام Slpinter Cell را در میان عناوین جدید نشنیدهایم، اما با همین شرایط، جایگاه خودش را در قلب میلیونها طرفدار که برخی نسخههای آن را بهترین آثار ژانر مخفیکاری میدانند، حفظ کرده است. مطمئنا اگر صحبت از این باشد که کدام یک از عناوین این فرنچایز بهترین ویژگیها را دارد، حرفها برای گفتن وجود دارد، اما در برابر کسی که تاج را به نسخه اول میدهد، احتمالا شانسی برای پیشبرد صحبت نخواهید داشت. نسخه آغازکننده فرنچایز Splinter Cell، به طرز بیپروایی همچنان شاهکار است.
از آنجایی که بازی ۲۲ سال پیش عرضه شد، بدون شک عناصری از آن وجود دارند که از استانداردهای معاصر پیروی نمیکنند، همانند گرافیک قدیمی یا عدم وجود ویژگیهایی خاص که در قسمتهای بعدی، برای بهبود گیمپلی و کیفیت گرافیکی در آنها گنجانده شده بود.
طبیعتا مکانیکهای مخفیکاری، پایه و اساس فرنچایز Splinter Cell را تشکیل میدادند. زمانی که سم فیشر برای اولین بار در دنیای بازیها حضور یافت، به سرعت تبدیل به کاراکتری نمادین در این صنعت شد. با وجود اینکه شخصیتپردازی و صداگذاری بینظیر مایکل آیز ونساید، این شخصیت را به سرعت متمایز کرد، اما باید گفت قرار گرفتن در قالب این شخصیت و استفاده از تمام ابزارهایی که در اختیار داشت، واقعا سرگرمکننده بود. حرکات سم اجازه انجام کارهای مختلفی را به او میداد؛ سم میتوانست از کنار دشمنان، وقتی نگاهشان جای دیگری است، عبور کند، یا از لبهها آویزان شود و راه خود را از میان ساختمانهایی که به شدت محافظت میشدند، باز کند. جستوجو در جهان بازی در قالب سم فیشر، بسیار هیجانانگیز بود.
انتخاب بهترین مسیر برای دور زدن دشمنان و از سر راه برداشتن آنها، اصل کار حرکت در محیط بازی را شکل میداد و گیمپلی بازی را جالب نگه داشته بود. البته، Splinter Cell بیش از اینها در چنته داشت. یکی از شناختهشدهترین ویژگیهای بازی، ایدهی استفاده از نور و سایه در مخفیکاری بود که تحسین بازیکنان و منتقدان را برانگیخت.
ترکیب نور و تاریکی در Splinter Cell، نه تنها سبک بصری بازی را جاودانه کرد، بلکه اساس کلی گیمپلی آن را نیز تشکیل داد. تجربه مخفیکاری و توانایی دستکاری نور، باعث شد تا بازیکنان استراتژیهای خود را با ظرافتی بینظیری عملی کنند. نه تنها لازم بود تا دقت کنید هیچگاه در روشنایی مطلق قرار نگیرید، بلکه مکانیک آن در راستای خواستهی بازیکنان طراحی شده بود. اگر قصد داشتید از منطقهای پر از دشمن عبور کنید، باید فکری به حال روشنایی ناحیه میکردید.
مخفیکاری Splinter Cell تنها بخشی نبود که به دیده بازیکنان جذاب میآمد. این بازی به آنها اجازه میداد تا در محدودهی مشخص، ماجراجویی خودشان را داشته باشند و همین موضوع، اکشن آن را افزایش میداد. حرکات نظامی در کنار ابزارهای معروف سم مثل Multi-Vision Goggles، سلاحهای غیرکشنده مثل نارنجکهای دودزا و شوکرها، اسلحه با صدا خفهکن و مهمات محدود، همگی دست بازیکن را باز گذاشتند تا با سرعت و انتخاب خود ماموریتها را طی کند. یوبیسافت قبل از انتشار بازی، اشاره کرده بود که علاوه بر Metal Gear Solid، از بازیهایی چون Deus Ex ،Thief و System Shock الهام گرفته است.
همه چیز به زیبایی در کنار هم قرار گرفته بود. امکان اعمال استراتژی دلخواه بازیکنان، تنظیم نور و سایه و استفاده از سلاحهای مختلف، همگی Splinter Cell را به یکی از مهمترین بازیهای ویدیویی تبدیل کردند. در ادامه، نه تنها فرنچایزی محبوب و موفق با چندین دنباله در صنعت گیمینگ پدیدار شد، بلکه ژانر مخفیکاری را هم ارتقاء داد. افسانه Splinter Cell در ۲۲ سال پس از انتشار، روز به روز بزرگتر شده است و باعث شده تا بسیاری از بازیکنان، آن را نه تنها یکی از تاثیرگذارترین آثار زمان خود، بلکه یکی از بهترین بازیهای تاریخ بدانند. برخی ادعا میکنند که Chaos Theory نقطه اوج فرنچایز بود و برخی دیگر Blacklist را نهایت تکامل این سری محبوب میدانند ولی شکی نیست که بازی پایهگذار فرنچایز، به طرز شگفتانگیزی ماهیت این سری را خلق کرد و اجازه تا به بهترین شکل ادامه پیدا کند.
البته در ده سال گذشته، همه چیز برای این فرنچایز محبوب و پررونق یوبیسافت به خوبی پیش نرفته است. با اینکه Blacklist در سال ۲۰۱۳ توانست دوباره توجه طرفداران را جلب کند و مورد استقبال قرار بگیرد، اما موقعیت تجاری آن به گونهای که ناشر انتظارش را داشت پیش نرفت. در نتیجه، این سری کنار گذاشته شد و مدتهاست از این موضوع میگذرد. با این حال، Ubisoft در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد با استفاده از Snowdrop، موتور بازیسازی استودیوی Massive Entertainment، قصد دارد تا ریمیکی تمام عیار از بازی کلاسیک فرنچایز را بسازد و آن را همگام با فناوریهای روز، عرضه کند.
اما آیا اینکه نسخه ریمیک هم بتواند به آوازههای نسخه کلاسیک دست پیدا کند یا خیر، هنوز مشخص نیست. در حال حاضر حتی تاریخ انتشار ریمیک هم مشخص نیست و از سال ۲۰۲۱ که یوبیسافت شروع ساخت آن را تایید کرد، خبری از آن منتشر نشده است. به هر حال، مشخص است که سازندگان کار سختی را با ساخت این ریمیک در پیش خواهند داشت. این ریمیک نه تنها به عنوان یکی از ورودیهای جدید فرنچایز به حساب میآید، بلکه قرار است نسخه محبوب و کلاسیک آن را به روزهای مدرن بیاورد. در صورت موفقیت، میتوان گفت نه تنها این سری دوباره احیا میشود بلکه ژانر مخفیکاری جان دوبارهای خواهد گرفت.
پر بحثترینها
- اینترگلکتیک، کانکورد، ناتی داگ؛ در اتاق فکر سونی چه میگذرد؟
- گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- حساب توییتر پلی استیشن باعث ترند شدن دوباره Bloodborne Remake شده است
- یوشیدا: Horizon Forbidden West در حد انتظارم نفروخت
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
- شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا میکند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است
نظرات
یوبیسافت نسل هفت>>>>>>>>>>>>یوبیسافت نسل هشت و ۹
حرفت که کاملا درسته اما یوبیسافت الان لایق اینهمه هیت نیست، بازی هاش سطح کیفی خوبی دارن همین الان هم
بله بخصوص میراژ
بله سطح کیفیتیشون خیلی خوبه ولی به پای نسل ۷ نمیرسه
یوبیسافت اونموقع یک چیز دیگه تحویل میداد
@اپوزسیون
اره.. میراژ حواسشون نبود انیمیشن اتیش زدن،اسب سواری،راه رفتن،شمشیر زنی و… رو شبیه والهالا درست کرده بودند . اساسین جدید(شدوز) هم اصلا با سوییت بیبی همکاری نکرده و اصلا یاسوکه رو نیورده و الکی این کارو کرده.والهالا و اودیسه و اورجینز هم از دستشون در رفت که نقش افرینی و پر باگ و بدون داستان و تکرار هم شدن.
میراژ یه بازی کوچیک بود و قرار نبود چیز جدیدی داشته باشه و این کاملا طبیعیه که از مدل های پیش از خودش استفاده کنه اینکه ایراد نیست تازه اگر بخوای ایراد حسابش کنی هم کاریه که تمام استودیوها انجامش میدن.
همکاری با سوییت بیبی و این قضایای شبه مدرن هم که کل دنیای گیم رو فتح کردن بعد از ترند شدنه داستان tlou2 و همه چیز از اونجا شروع شد و فقط مختص یوبیسافت نیست.
والهالا و اوریجینز و ادیسی هم بازی های بسیار خوبی اند و گیمرهای زیادی ازشون لذت بردن و حتی برای خیلیا بهترین تجربه اسسینز بوده و کاملا بحث سلیقه ست و والهالا هم پرفروش ترین نسخه فرنچایز اسسینز شد، از تجربه پرینس آو پرشیا لاست کرون هم نگم که یکی از بهترین تجارب اکشن پلتفرمر رو روی سوییچ برام رقم زد.
بوبیسافت لایق اینهمه هیت نیست ؟
یه سوال خیلی کوچیک وارد کردن اینهمه سیاست هایه کثیف تو صنعت گیم لاطق این همه هیت نیس اون از میراژ که یه سیاه پوست رو به یه حشاشین تبدیل کرده بود
این از یاسوکه که بازم اصن معلوم نیس سامورایی بوده یا نه. سیاپوستیشم به کنا فقط کرو موتورفستش خوب بوده
خلاصه کلام بوبیسافت لایق بدتر از ایناست
الان مشکل سطح کیفی بازیهاشه یا سیاست هاش؟ چون اینها دو مساله کاملا جداست. اگر بحث به سیاست هاست که پس چرا به نیل دراکمن که سلطانه اینگونه تفکرات مبتذل شبه مدرنه چیزی نمیگید. اگر هم سطح کیفی بازبهاشه که یوبیسافت یک ناشر خوبه و توو این ده سال محصولات داغ و پرفروش و با کیفیتی عرضه کرده، بعله بازی های بدی مثل اسکال و بونز هم داره. ولی اسسینز هاش و بارکرای بازی های ورزشی مثل ریپابلیک آو رایدرز و کروو تا رینبوسیکس و فور آنر و واچداگز و دیویژن و ایمورتالز فنیکس و آواتار و غیره بسیار خوب بودن
هر دو
هم سطح گیفی بازیاش آشغاله هم سیاست هاش
تو اسم اساسین کرید میردژ رو میزاری با کیفیت ؟
وقتی یه بازی تاریخی ساخته میشه یکی از المان هایه اون ساخت یک کاراکتر مبتنی بر واقعیت کدون اصفهانی سباه پوست بوده اونم از پرنس آف پرشیا اونم از اسکول ان بونز که افتضاحی بیش نبود ..
بعد شما داری میگی بازی های با کیفیتی ساخه دومن فروش نشانه خوب بودن بازی نیس نمونش کالاف این چن نسخه
خواهشا تعصبی نظر ندید مرسی
دوستادرتون نایت گیمینگ ❤️❤️
دوست لزیز ما داریم راجب یوبیسافت این چن سال حرف میزنیم نه ۲۰۱۸ به پایین اونا که تابلوعه بازی هایه خوبی بودن
نسل هشت اوایلش بدک نبود
یونیتی فقط بخاطر باگ خراب کرد
خسته نباشید ممنون بابت مقاله🙏
این نسخه بهترین تو سری نیس بازم خیلی با کیفیته و همین الانم تجربش بسیار لذت بخشه.
یادش بخش اول بازی رو کی یادشه ک باید ب جهات مختلف نگاه میکردیم😂🥲 چ طراحی مراحلی داشت این بازی، فوقالعاده بود. چقد نوآوری داشت. اولین بار دوربین روی شونه تو این بازی استفاده شد اگ اشتباه نکنم. یوبیسافت از کجا ب کجا رسید…..
یادش بخش چیه دیگه😐 لعنت ب این کیبورد
منظورم همون یادش بخیر هس😅
منی که اگه اینو نمیخوندم متوجه اشتباه تایپیت نمی شدم
دقیقا🗿😂
همچنین
منم متوجهش نشدم و یادش بخیر خوندمش، یکی از ابزارهای مهم مغزه بخش ناخودآگاهش بر اساس الگوهای قبلی ایرادهارو اصلاح میکنه.
و منم😂😂
منطقیه 😂😂😂😂
دوست عزیز ظاهرا اولین دوربین رو شونه مال یکی از عناوین رزیدنت اویل بود
رزیدنت ایول ۴ سال ۲۰۰۵ منتشر شد
این بازی چندین سال قبل از اون منتشر شده و دوربین رو شونه داشته.
رزیدنت ایول ۴ فقط دوربین روشونه رو ب بهترین نحو استفاده کرد، واس همین انقلابی شد وگرنه اولین بار نو اسپلینترسل بوده.
من یه روز کامل سر این شروع بازی که باید نگاه میکردی به چهار جهت گیر کرده بودم آخه بچه بودم نه زبانم قوی بود نه یوتیوب و اینترنت رو میدونستیم چیه تازه این شیوه شروع بازی رو اولین بار بود میدیدم ولی قشنگترین جای بازی اواخر بازی بود که باید با دوربین حرارتی رمز اتاق رو از روی کی پد میزدی(هر چی اثر انگشت روی کی پد پر رنگ تر بود و حرارت بیشتری داشت یعنی دیرتر زده شده بود )واقعا یوبی سافت و تام کلاینسی معرکه بودن کلا سری تام کلاینسی یه سر و گردن از بقیه بازی های یوبی سافت از لحاظ فنی بالاتر بود…اون حجم خلاقیت رو با کپی پیست های الان یوبی سافت مقایسه کنین
خیلی ممنون بابت مقاله
خیلی خوب میشه که بیشتر به بازیهای شاهکار قدیمی که الان دنباله ای ندارن بیشتر سر بزنیم ، درواقع ادمایی که همش اعتراض دارن از اینکه چرا امسال سال خوبی نبود و بازی خوب نداشتیم و… میتونن به تجربه عناوین قدیمی تر بپردازن به نظرم
جدی منم میخوام همینو به گیمرای جدید قانع کنم که گیمای قدیمی صددرصد ارزش تجربه دارن خودم با اینکه میتونستم بتمن آرکام نایت رو پلی بدم اول رفتم سراغ آیسلام که هم داستانش رو بهتر متوجه شم هم اینجوری لذتش بیشتره
دقیقا
حرف حق🍄
واقعا بازی های نسل هفت…
یعنی همین امروز که من بلک لیست رو تموم کردم باید این مقاله بیاد 😂
بلک لیست عجیب بود
در عین فوقالعاده بودن بد بود
هیچوقت بازیهارو به گرافیکشون توجه نکن درسته بلک لیست گرافش فوق العادس اما حسای نسخه های قبلی مخصوصا chaos theory یه چیز دیگن
خوب بازی ای رو رفتی
🟢 همهی نسخهها یه طرف
نسخه Conviction هم یه طرف
یوبیسافت برای Conviction
از جون و دل مایه گذاشت
از لحاظ داستان بهترین نسخه ی سری بود ولی از لحاظ گیم پلی بد ترین…
💚 اتفاقا از هردو نظر عالی بود
نه مخفی کاری کم شده بود
Conviction و black list بازی واقعا خوبی بودن ولی اسپلینترسل نبودن
والا نظرها متفاوته گویا
خب قضیه این دوتا شبیه دووم ۳ میمونه با اینکه واقعا بازی خوبیه اما با دوون های اصلی تفاوت های زیادی داره
شما هم نسخه chaos theories رو بری متوجه حرف بنده میشی
بازم میگم دو نسخه اخر بازی های خیلی خوبین من با اسپلینترسل از همین طریق آشنا شدم
🟢 بازی Doom 3 بیشتر یک بازی ترسناک بود از دیدگاه من تا یک شوتر هیجانی اکشن بزن بهادری…
اما در مورد اسپلینترسلها باید بگم، نسخههای قدیمیشون بیشتر براساس سختی و چالش زیاد ساخته شده بودن، اما در Conviction ما شاهد یک بازی بالانس شده و زیباتر بودیم، که باعث میشد تا در هر سنی از تجربش لذت ببرن…
💚
درسته
مخفی کاری توی اسپلینترسل های قدیمی بر پایه قایم شدن تو سایه ها، حرکت آروم و موارد اینچنینی هس.
تو دو نسخه آخر باید قبل از اینکه کسی ببیندت انمی رو سریع یا بیهوش کنی یا بکشی، برا همین بار اکشن بازی زیاد تر شد. خبری از قایم شدن تو سایه ها هم نیس. برا همین گیم پلی با اسپلینترسل های قدیمی متفاوته.
👍🏻👍🏻💚بله درسته
الان دیگه مقاله حسابی بهت چسبیده
واقعا این سری در ضمن خودش فوق العاده بود یکی از بازی هایی بود که از تک تک نسخه هاش لذت بردم
حیف این عنواین که بهشون بی توجهی می شه
این ای پی به دلیل کم بودن تعداد هم رده های خودش تو سبک مخفی کاره ، فرصت خوبی داره خودنمایی کنه و بازی سرشار از پتانسیل هایست که می شه رشدشون داد
همین امروز هم نسخه های قدیمی بازی رو تجربه کنی لذت می بری چون مکانیک ها خوب کار شدن
آره واقعا چسبید
بازی های شاهکاری که من در رفتنشون تا آخر ناکام موندم چون هم خیلی سخت مخفی کاری واقعی بودن هم زبان خارجه ت باید قوی بود خلاصه اون زمان ۲۰۰۲ طرفا بودواقعا کیفیت بالایی این بازی داشت
دمشون گرم
یادمه اسپلینتر ۱ با یک تریلر کیفیت CG شروع میشد
سام فیشر با یک همکار زن از تو یک هواکش بزرگ به پایگاه زیرزمینی نفوذ میکنن یک عالمه تانک و سرباز دشمن مشاهده میکنن
بعد یک ذره خاک از بالا رو دست یک فرمانده میشینه متوجه حضورشون بالا میشن همه سربازها بهشون شلیک میکنن و فرار میکنن
هنوز زنده خاطرش تو یادم موند.
یادش بخیر خیلی بازی خفنی بود
یوبیسافت یه زمانی یکی از بهترین شرکت های دنیا بود
ولی الان یه شرکت پول پرست ک.ث.یفه
کاشکی یوبی برگرده به دوران قدیم،دوران اوجش
این یوبی هم که اصلا قدر جواهری مثل اسپلینتر سل رو نمیدونه
نه نسخه جدیدی ازش میزنه،نه ریمیک میکنه و نه ریمستر
یوبیسافت از عرش به فرش رسیده🥲
هیتمن تقریبا تونست این سبک رو ادامه بده اما به نظر من هنوز این بازی ازش بهتره
وای یادش بخیر نسخه blacklist عجب بازیی بود. داستان سرایی مناسب در کنار گیم پلی روان که از زمان خودش جلوتر بود به همراه ماموریت های متنوع و عالی همه ی اینا یک شاهکار در سبک مخفی کاری رو خلق کردن
یوبیسافت تنها جاییه که باید به گذشته اش نگاه کنه
یوبیسافت قدیم=🗿🗿🗿😎 یوبیسافت جدید=🤪🏳️🌈🏳️🌈👹👺
برای من کانوکشن بهترین نسخه بود خیلی خوب بود به نظرم🤔
این ریمیک هم وضعش معلوم نیست رو هواست ظاهرا افراد استودیو که روش کار میکنن که اخراج شدن ازی بازیم نه خبری میاد نه تریلری😑