سفری به اعماق تاریکی

هرچه با خودم کلنجار رفتم که چگونه راجع به Shadow Of The Damned بنویسم به جایی نرسیدم

می دانید بعضی موقع ها عنوانی عالی هست و منتقد تکلیفش روشن است که باید برای آن یک نقد کلاسیک بنویسد و از آن تعریف کند امّا وقتی درباره ی عنوانی می نویسی که دوستش داری قضیه کاملا متفاوت میشه…
Shadow Of The Damned برای من از آن دسته بازی ها بود بازی که به آن عشق ورزیدم و با لحظه لحظه اش زندگی کردم.

داستان:کلیشه ای امّا جذاب!
داستان بازی کلیشه ای و ساده است. اما چیزی که آن را جذاب می کند شخصیت پردازی جالب و دیالوگ های بی پروای کاراکترهاست.
شخصیت اوّل بازی یک فرد مکزیکی طبار به نام Garcia Hotspur است.Garcia یک شکارچی “شیاطین” است.همانطور که می دانید چنین شخصیت هایی کشش زیادی برای یک روایت جذاب دارند و می توان با استفاده از خصوصیاتشان روایتی جذاب ساخت… دقیقا کاری که “Suda 51” با خصوصیات این شخصیت کرد!!!
در اولین صحنه ی بازی شاهد درگیری Garcia و سردسته ی شیاطین Feleming هستیم که Garcia با اقتدار در این نبرد پیروز می شود. وی سرخوش از پیروزی خود به خانه باز می گردد امّا وقتی وارد خانه می شود همسرش را درحا لی که از سقف اتاق به دار آویخته شده می بیند…
در همین هنگام Garcia با سیل عظیمی از “شیاطین” روبرو می شود و پس از چیرگی بر آن ها دوباره با “Feleming” روبرو می شود و این جاست که او همسر گارسیا (Paula) را با خود به درون دنیای تاریکی می برد و Garcia هم به دنبال آن ها می رود…
همانطور که می بینید شروع بازی کاملا کلیشه ایست و ممکن است شما را نا امید کند.. امّا به لطف شخصیت پردازی بی نظیر همراه Garcia “Johnson” شما هیچ خلاء داستانی حس نمی کنید
Johnson یک اسکلت جمجمه (!) است که خود روزی در دنیای تاریکی زندگی می کرده است.. اینجاست که هنر “Suda 51” و “Shinji Mikami” در سناریو نویسی مشخص می شود.ببینید به چه زیبایی از یک اسکلت ساده یک کاراکتر دوست داشتنی و طناز ساخته اند..!
Johnson همه چیز را به مسخره می گیرد و یک شخصیت مکمل بی نظیر برای Garcia ی پرخاشگر است. یکی دیگر از نکات جالب در رابطه با Johnson که اشاره ی کوچکی هم به آن کردم این است که او گذشته ی خود را در دنیای تاریکی (جهنم) گذرانده است و به همین خاطر اطلاعات خوبی در رابطه با دشمنان و محیط بازی در اختیار کاربر قرار می دهد.. همچنین قبل از رویارویی با هر Boss Fight بازی با استفاده از داستان هایی کوتاه سرگذشت آن ها را برای شما بازگو می کند که مطالعه ی آن ها خالی از لطف نیست.

در کل در رابطه با بخش داستان می توان اینگونه گفت که اگر انتظار یک داستان چند لایه و بسیار نوآورانه را دارید این عنوان شما را راضی نخواهد کرد امّا اگر به دنبال یک داستان فانتزی و تا حدی سمبلیک با شخصیت پردازی خوب می گردید Shadow Of The Damned شما را راضی خواهد کرد
روند بازی:متفاوت همچون دیگر کارهای Suda 51
یکی از نقاط قوت Shadow Of The Damned روند بازی یا به اصطلاح GamePlay آن است. روند بازی بسیار بسیار متنوع و سرگرم کننده است به طوری که در هیچ جای آن احساس تکراری شدن بازی به شما دست نمی دهد.هر لحظه در یک مکان متفاوت و در حال انجام کاری متفاوت هستید.برای مثال:
لحظه ای در حال حل کردن یک پازل کوچک.لحظه ای در حال مبارزه با یک Boss Fight قدرتمند.و لحظه ای در حال دویدن در تاریکی برای پیدا کردن منبع نور.
راستی از تاریکی گفتیم… تاریکی یک عنصر بسیار مهم در روند بازی است هنگامی که محیط تاریک می شود هاله ای سیاه رنگ به Health Bar اضافه می شود که پس از پایان این هاله از Health خود شخصیت کم میشود.
یکی از عناصر مهم دیگر در طول روند بازی نور است. نور دقیقا نقطه ی مقابل تاریکی محسوب می شود و وجود آن سبب نابودی تاریکی می شود. منبع نور در بازی کله های بزی!(باز هم از ابتکارات جالب Suda 51 !) محسوب می شوند که هنگامی که به اونها شلیک کنید محیط اطراف خود را روشن می کنند.
در کل طراحی هر دو عنصر نور و تاریکی به بهترین شکل صورت گرفته و هردوی آنها حالت سمبلیک خود را حفظ کرده اند.
بهتر است کمی هم در رابطه با سلاح های بازی بگوییم. Garcia در طول سفر خود تنها سه اسلحه با خود حمل می کند اما طراحی این اسلحه ها در بازی انقدر خوب انجام شده که Gamer در هیچ جای بازی احساس نمی کند که سلاح ها تکراری شده اند.نکته ی قابل ذکر دیگر در رابطه با سلاح ها این است که در حقیقت همه ی سلاح ها خود Johnson هستند!! در طول بازی شخصیت Johnson نقش مشعل و راهنمای Garcia را دارد اما وقتی Garcia تصمیم به تیر اندازی می گیرد Johnson با یک انیمیشن زیبا و خوش ساخت تبدیل به سلاح Garcia می شود! پس از مبارزه با هر Boss Fight هم گارسیا یک الماس آبی رنگ به دست می آورد که با وصل کردن آن به Johnson یکی از سلاح های بازی Upgrade می شود و دقیقا همین اِلمان ها هستند که خلاء تعداد کم اسلحه ها را پر می کنند…
از نکات جالب دیگر در رابطه با روند بازی مراحل دو بعدی آن هستند.این مراحل با دقت و وسواس شدیدی ساخته شده اند و مولفه های سبک Plaformer 2D به خئبی در این مراحل پیاده شده اند.
درکل GamePlay بازی بسیار بسیار متنوع و زیباست و شاید بتوان تنها نقص آن را کنترل نه چندان خوشایند Garcia در اوایل بازی دانست.

صدا و موسیقی:نوای تاریک و گوش نواز جهنم…
در توصیف بخش موسیقی تنها نام استاد Yamaoka کافیست… استاد Yamaoka برای عناوینی چونSilent Hill و برای گروه هایی چون Metallica موسیقی ساخته است و این دو نام خود مدرک خوبی برای اثبات توانایی های ایشان است.
موسیقی کاملا هماهنگ با محیط و اتمسفر بازی طراحی شده و حالت Dynamic دارد.برای مثال در قسمتی از بازی Garcia سرگردان به دنبال Paula می گردد… در این بخش موسیقی بسیار حماسی و آرام است و به زیبایی حس پشیمانی Garcia را منتقل می کند.اما مثلا در مبارزات موسیقی سبکی Rock گونه دارد و حس نبرد را به خوبی منتقل می کند.
از بخش صداگذاری بازی هم هیچ ایرادی نمی توان گرفت. همه ی صدا ها اعم از صدای اشیاء-شیاطین-اسلحه ها و… به خوبی کار شده اند.
صداگذاری شخصیت ها هم واقعا عالی کار شده است و علاوه بر هماهنگی با Lip Scene ریزه کاری های بی نظیری هم دارد که بررسی کامل آن ها از حوصله ی این مطلب خارج است…
نکته ی دیگر در رابطه با صدا گذاری حس موجود در صدا هاست که گوینده ها به خوبی از پس آن برآمده اند. مثلا حس صدای Johnson هنگامی که ترسیده بسیار متفاوت با زمانیست که درحال بزله گویی است!
همانطور که می بینید بازی از همه نظر در بهترین سطح قرار دارد.. اما یک بخش است که به بازی ضربه ی بزرگی می زند و آن هم بخش …………..
گرافیک:گم شده در سیاه چال های جهنم…
متاسفانه ضعیف ترین بخش بازی بخش گرافیک آن است.پیش از عرضه ی بازی و با اعلام موتور Unreal Engine 3 به عنوان موتور پایه برای Shadow Of The Damned به نظر می آمد که بازی از نظر گرافیک ضعفی نداشته باشد اما اکنون وضعیت کمی متفاوت است…
گرافیک بازی رو می توان به دو بخش تقسیم کرد:
۱٫هنری
۲٫فنی
بخش اول یعنی گرافیک هنری واقعا بی نظیر و عالی کار شده و جای تقدیر دارد. تک تک دشمنان-Boss Fight ها-محیط ها و… با وسواس و حساسیت خاصی طراحی شده اند و از این نظر بازی یک سروگردن از عناوین این سبک بالاتر است.
اما بخش دوم یعنی گرافیک فنی بازی به هیچ وجه به خوبی بخش هنری نیست…
در بازی اصلا از قدرت موتور گرافیکی استفاده نشده و بازی تعداد زیادی باگ و مشکل گرافیکی دارد.برای مثال:
Texture های محیط اغلب خوب Load نمی شوند و منظره ای نه چندان زیبا خلق می کنند. دشمنان بازی بین دیوار های نامرئی گیر می کنند و از حرکت می ایستند و باگ های دیگر که گفتن آن ها نیز از حوصله ی این مطلب خارج است.
در کل اینطور به نظر می رسد که سازندگان برای بخش گرافیک به اندازه ی دیگر بخش ها وقت نگذاشته اند.
سخن آخر:
Shadow Of The Damned یکی از بهترین عناوین سوم شخص حال حاضر است و پیشنهاد می کنم به هیچ وجه آن را از دست ندهید.اگر از گرافیک نه چندان زیبای آن چشم پوشی کنید یکی از بهترین تجارب Gaming خود را به دست خواهید آورد.
نمرات بازی:
داستان:۸٫۵
گیم پلی:۹٫۰ امتیاز بازی:۸٫۸
صدا و موسیقی:۱۰
گرافیک:۷٫۹