مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا
مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا
مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا
مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا

مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی

محمد سپهری
۱۲:۲۰ ۱۳۹۲/۰۶/۲۲
مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا

انتظار شما از یک بازی چیست؟ گرافیک خوب؟ نظیر Crysis، گیم پلی خوب؟ نظیر The Last Of Us، داستان خوب؟ نظیر Metal Gear Solid. یا نه فاکتورهای دیگری را قبول دارید؟کشور ما چند سالی می شود که به صنعت بازی سازی روی آورده است. که اکثر بازی های ساخته شده بازی های ضعیفی هستند که گیم پلی ای سطحی، باگ های پرشمار، داستان نه چندان جالب، موسیقی و صداگذاری ضعیف و بسیار سطحی و خصوصا گرافیک بسیار بد از جمله عوامل اصلی هستند که گیمرهای ایرانی حاضر نیستند حتی کوچک ترین هزینه ای را در قبال این نوع بازی ها متقبل شوند.

مثال میزنم. عنوانی نظیر عملیات انهدام که به تازگی نسخه ی دوم آن هم در حالی قصد انتشار دارد که ۱۲۰ میلیون تومان بابت آن هزینه شده که در قیاس با بازی های خارجی اصلا مبلغ زیادی نیست. اما متاسفانه بخش خصوصی در کشورمان حتی در مورد باشگاه های فوتبال که قراردادهای میلیاردی را با هزینه های دولتی می بندند فعال نیست چه برسد به صنعت بازی سازی. به هر حال وقتی که قرارست همین هزینه ناچیز صرف ساخت بازی ای شود که نه فروش مناسبی خواهد داشت و نه کیفیت مناسبی دارد بهتر است که پول بیت المال را بیهوده هدر ندهیم. نمی گویم که استعدادی نیست ولی خب واقعا این بودجه یک هزارم هزینه های تبلیغاتی یک بازی خارجی هم نیست! و طبعا بازی این شکلی به دل مخاطب نخواهد نشست.

مثالی می زنم: مثلا چندی قبل شینجی میکامی اذعان داشته که سازندگان ژاپنی نسبت به غربی ها ریسک کمتری می کنند و به جز یکی دو استدیو سایرین پول چندانی را خرج نمی کنند تا مبادا فروش نکند. نکته ی جالب این است که اصل سخن میکامی در مورد کپکام بود. او می گفت که کپکام فقط برای ساخت یک بازی بیش از ۳۰ میلیون یورو هزینه نمی کند. مبلغی فقط برای ساخت بازی متقبل می شود. هزینه های تبلیغات و نمایشگاه ها و غیره به کنار. در حالی که اگر بخواهیم کل هزینه های ساخت همین بازی «عملیات انهدام ۲:خرمشهر» را به یورو تبدیل کنیم، خیلی رند و تخمینی بگویم نهایتا ۴۰ هزار یورو که واقعا مبلغ قابل توجهی است؟ آن هم در حالی که واقعا این بازی ها قیمت پایینی دارند چون در صورت بالا بودن قیمت حتی حدود ۲۰-۳۰ هزارتومان به ضرس قاطع می گویم یک نفر هم بازی را خریداری نخواهد کرد(!)

البته عناوینی نظیر شبگرد و ارتش های فرازمینی که به E3 2013 هم راه پیدا کرد بازی های خوبی محسوب می شوند اما خب سازندگان این بازی ها هم مجبورند از جیب خود در کشور ما خرج کنند. در کشوری که اغلب کارها بر اساس بودجه دولتی صورت می گیرد قطعا بخش خصوصی نمی تواند پیشرفتی داشته باشد. این عناوین هم هر چه قدر شایسته باشند با توجه به سابقه ی نه چندان خوب بازی های قبلی نمی توانند فروش خود را داشته باشند و امکان شکست پروژه هم هست.

برای شما عنوان شبگرد را مثال میزنم. آیا واقعا به جز اعضای پردیس گیم و اهالی سایت های مرتبط با گیم در ایران، سایر افرادی که اهل بازی هستند استقبال چندانی به صورت عمومی خواهند کرد؟

مثلا همین چندی پیش یکی از دوستانم به من گفت که در نمایشگاه بازی های رایانه ای تهران مشغول بازی شبگرد بوده است که یک نفر آمده و او را مورد تمسخر قرار داده است! این دوست ما هم کنترلش را کمی از دست داده بود. جالب این است که این دوست من خودش عضو سایت پردیس گیم محسوب می شود!

من واقعا قبول دارم که با این هزینه های کم بازی های خوبی تولید شده اند. شبگرد و ارتش های فرازمینی را کاملا قبول دارم و به این نکته هم اعتقاد دارم که عناوینی نظیر جاده های نبرد، گرشاسب، مبارزه در خلیج عدن و تا حدودی میر مهنا و سیاوش نسبت به هزینه هایشان عناوین خوبی محسوب می شوند. اما بازهم نمی توانند حتی همان قدر هم بازدهی هزینه هایشان را داشته باشند. در کشور ما برای بهترین بازی های جهان نهایتا ۱۰ هزار تومان خرج کنیم و عده کمی هم حاضر به خرید بازی های اورجینال می شوند.

به هر حال نکته ای که می ماند این است که این بخشی از مشکلات بازی های داخلی ما هستند.

البته چون از صنعت بازی سازی ما نه از طرف دولت حمایت می شود و نه بخش خصوصی روی به این صنعت می آورند قطعا می توان به سازندگان حق داد که چیزی بهتر از این را نتوانند بدهند. من باب مثال موتور Cry Engine 3 تبدیل به یک موتور عمومی شده است اما واقعا می شود از قدرتش حداقل در بخش گرافیکی بهره برد؟ پاسخ قطعا خیر است زیرا با وجود مشکلات فعلی ارزی واقعا کسی حاضر می شود به این دلیل راهی سفر خارجی شود؟

چالش های ما این ها هستند. البته تحولات خوبی هم انجام شده است. به عنوان مثال بازی

«مبارزه در خلیج عدن» باوجود بخش Multi Player نشان داده که پیشرفت ها با وجود محدودیت ها به خوبی صورت می گیرد.

باگ های آزاردهنده یکی از اصلی ترین دغدغه های ما گیمرها است. واقعا گیمر ایرانی حاضر نیست بازی ضعیفی را بخرد که پر از باگ های آزرده کننده و البته بعضا خنده دار است. خب قطعا من گیمر حاضر نیستم از این بازی استقبال کنم. خود شما حاضرید بازی ای را انجام دهید که در آن شخصیت بازی در یک جا گیر می کند و حاضر به هیچ حرکتی هم نیست؟ و هم چنین سیستم چک پوینت هم وجود ندارد؟:|

به نظر من بازی های اخیر ایران خصوصا ارتش های فرازمینی و شبگرد:طلوع تاریکی نسبت به سایر بازی ها واقعا عالی به نظر می رسند. این را برای چندین بار است که می گویم. این دو بازی با استفاده از موتور UDK ساخته شده اند که با توجه به وسعشان بهره خوبی از این انجین برده اند. قصد من کوبیدن بازی ها نیست. بازهم می گویم که سازندگان ما بهتر است بازی های ضعیف ارائه ندهند و می توان از این دو بازی الگویی گرفت. هزینه های کم و مشکلات زیاد مالی زیاد گریبانگیر این عزیزان هم بوده اما توانسته اند خیلی خوب توجه ما گیمرها را نسبت به بازی خود جذب کنند.

به نظر من اگر واقعا نمی توان گرافیک خوبی را از آب در آورد. حداقل می توان کنار یک گرافیک معمولی و یک گیمپلی خلاقانه و یک داستان عالی بازی خوبی را از آب درآورد. باور کنید به نظر من که مخاطب خیلی بیشتر از یک بازی شوتر مطلق بدون گرافیک و داستان از چنین بازی ای خوشش می آید.

البته همان طور که اشاره داشتم مسئله این است که اکثر گیمرهای ما بازی های ایرانی را مورد تمسخر قرار می دهند.به نظر من بازی گرشاسب عنوان بدی محسوب نمی شد اما خیلی توسط گیمرهای ما کوبیده شد.

دو بازی ارتش های فرازمینی و شبگرد: طلوع تاریکی و ارتش های فرازمینی توانستند به E3 2013 راه پیدا کنند که اولی حتی در این نمایشگاه حضور هم یافت. یا همین عنوان گرشاسب توسط سایت معتبری نظیر گیم اسپات مورد نقد قرار گرفت. کاری با نمره اش ندارم ولی مثالی می زنم. همین عنوان The Walking Dead: Survival Instinct واقعا یک افتضاح به تمام عیار بود. در حالی که بازی گرشاسب چند سال قبل آن قدر خوب بوده که مورد نقد گیم اسپات قرار بگیرد و از این بازی که چند سال بعد عرضه شده نمره بالاتری دریافت کند. آن هم در حالی که ناشر بازی شرکت مشهور Activision بوده است!

پس اگر کمی دقت کنیم می بینیم که با وجود این همه محدودیت، میزان استعداد بچه های ایرانی خیلی خیلی بالا است.با این هزینه های کم بازی های بهتری نسبت به اکثر کشورهای اروپایی می سازیم.

در امر مشکلات مالی هم اگر یک سازنده از جیب خود پول خرج کند قطعا به مشکل بر خود خورد زیرا گیمر ما با توجه به بازی های قبلی، بازی را نمی خرد و در نتیجه احتمال ضرر دادن بسیار بسیار زیاد است. پس یکی از مشکلات دیگر که مشکل عدیده ای هم هست، ترس از زیان دادن است که خب احتمالش هم خیلی خیلی بالا است.

عدم تبلیغات هم یک نکته ی منفی است. حالا این کم کاری سازندگان یا مسئولین است مشخص نیست اما بازی ها نه در صدا و سیما تبلیغ مناسبی دارند نه در هیچ جای دیگری. شما حتی در سطح شهر یک تابلوی تبلیغاتی هم نمی بینید. نمایشگاه های خارجی هم با توجه به مشکلات ارزی نمی توان کار خاصی کرد. به شکلی که ما دیدیم سازندگان اصلی ارتش های فرازمینی نتوانستند به آمریکا بروند و فقط چند نفر غرفه ی بازی در E3 را اداره کردند.

مسئله دیگر سبک بازی ها است. الان اکثر بازی های ساخته شده عناوین FPS هستند. عناوین دو بعدی قشنگ تر می توانند جای این بازی ها را بگیرند. واقعا عناوین خلاقانه ای مثل Limbo-Rayman می توانند جای بازی های بی کیفیت تر را بگیرند. واقعا اگر خلاقانه باشند و با قابلیت Co_Op آفلاین ساخته شوند می توانند محبوب تر از بازی های فعلی باشند. خصوصا اگر چاشنی طنز هم به این بازی ها اضافه شود.

به راستی اگر نمی توانیم به جز چند بازی که استثنا محسوب می شوند بازی های خوبی را بسازیم می توانیم از بازی های دو بعدی برای سیستم عامل هایی نظیر اندروید، یا بازی های استراتژِیک شروع کنیم و از این راه گام به سوی موفقیت برداریم.

من خودم یک گیمرم و با توجه به سابقه ای که از این نوع بازی هایی که ذکر کردم دارم، اعتقاد دارم که می توان به این شکل راه این معدود بازی های خوب را هم ادامه داد.

با توجه به این مشکلات و کمبود بازی های خوب داخلی و با توجه به این که سابقه ی خوبی از بازی های داخلی نیست، ممکن است این معدود بازی های خوب هم مورد توجه گیمرهای ما قرار نگیرند.زیرا حتی اگر یک بازی داخلی نسبت به هزینه ی ساختش بسیار خوب باشد، گیمر ایرانی حاضر است یک بازی بی کیفیت را به شکل کپی بخرد ولی نسخه ی اصلی یک بازی ایرانی را نخرد که این هم از اتفاقات عجیب است! به هر حال از صمیم قلب آرزو دارم استقبال خوب باشد تا این بچه های با استعداد نا امید نشوند.

به هر حال در این جا یک بار دیگر به شکل خلاصه دلایل نخریدن بازی های ایرانی توسط یک گیمر را ذکر می کنم:

۱)دلایل فنی که یکی از اصلی ترین دلایل است. به ویژه گرافیک پایین و باگ های پر شمار

۲) مشکلات مالی سازندگان، باعث می شود که نتوان بازی خوبی ارائه داد.

۳) نه بخش خصوصی از این صنعت حمایت می کند نه دولت.

۴) عدم تبلیغات مناسب.

۵) سابقه ی بد بازی های ایرانی که باعث می شود گیمر به سمت آن نرود.

۶) اغلب سازندگان با وجود عدم منابع مالی می خواهند بازی ای در سطح AAA ارائه کنند.

به هر حال این صنعت به شکل امیدوار کننده ای رو به پیشرفت است اما متاسفانه هنوز هم این فرهنگ بد بین ما هست که حتی اگر یک بازی ایرانی خوب را هم ببینیم آن را بکوبیم.

اگر یک بازی واقعا بد است خب ایراد گرفتن درست است، اما واقعا اگر نسبتا به این مشکلاتی که گفتم بازی خوبی را ببینیم، واقعا باید این فرهنگ را به کل از خود دور کنیم.

«به امید پیشرفت ایران و ایرانی، در هر زمینه ای»

مطالب مرتبط سایت

تبلیغات

مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا
مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا
مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا
مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا
مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا
مقاله :‌چرا بازی ایرانی را نمی خریم؟ | تحلیلی بر رفتارهای ناهنجار جامعه نسبت به محصولات ایرانی - گیمفا