دلنوشتههای یک گیمر خسته؛ سه حقیقت تلخی که ما گیمرها باید بپذیریم!
با سلام خدمت گیمفاییهای عزیز و گل، امیدوارم تنتون سلامت، لبتون خندون و جیبتون پر پول باشه. با قسمت جدید دل نوشتههای یک گیمر خسته در خدمت شما عزیزان هستیم.
توی این قسمت، سراغ سه موردی رفتیم که شاید در دید اول کاملا بدیهی به نظر بیان، اما خیلی از ما مخاطبا به سختی میتونیم باهاشون کنار بیایم و قبولشون کنیم!
همه در انتخاب آثار مورد علاقهشان مختار هستند؛ ما از کسی برتر نیستیم!
یک جو خاصی توی اکثر مدیومها، خصوصا سینما و بازیهای ویدیویی وجود داره که یه قشر خاص، یجورایی خودشون رو به مراتب از بقیه بالاتر میدونن و عمیقا اعتقاد دارن که خودشون فقط آثار باکیفیت و ارزشمند رو دنبال میکنن و اگر گروهی یا عدهای، به سبک یا ژانر متفاوت و معمولا عامه پسندی علاقه داشته باشن، حتما اون افراد چیز زیادی نمیدونن و آدمای فهمیدهای نیستن!
توی دنیای گیم، این طرز تفکر به شکلای مختلف خودشو بروز میده. مثلا یه هجمه عظیمی علیه بعضی بازیا، خصوصا بازیای بتل رویال وجود داره و یه سری افراد، که معمولا بیشتر وقتشون رو صرف بازیای داستانی و تک نفره میکنن، یه دید بالا به پایین عمیقی نسبت به افرادی که بتل رویال بازی میکنن دارن. بتل رویال مسخره است، Fortnite مال بچههاست و خیلی جملههای دیگهای که میشنویم. به درست یا غلط این جملهها اصلا کار ندارم. اما بحث اینه، اگه میلیونها نفر یه سری آثار خاص، مثل بازیای آنلاین یا بتل رویال رو تجربه میکنن، لحظات خوشی رو تجربه میکنن و از بازی کردن لذت میبرن، آیا بقیه اصلا حق اظهار نظر برای بقیه رو دارن؟ من خودم اکثرا بازیای داستانی، کواپ یا تک نفره رو تجربه میکنم و گاه و بیگاه سری به بازیای آنلاین هم میزنم، اما آیا اصلا موضوعیتی داره که بخوام مدام در مورد علایق بقیه صحبت کنم و یا به نوعی، خودم رو بالاتر از بقیه بدونم که چرا بازیای داستانی و تک نفره رو تجربه میکنم؟ قطعا نه.
صد البته که صحبتهای دوستانه یا کریخونیهای عادی، اصلا مشکل خاصی ایجاد نمیکنه، ولی قضیه جایی مشکل ساز میشه که این صحبتها، فضای یک جمع رو سمی میکنه و یه حالت غیر دوستانه ایجاد میکنه. همون طور که گفتم این رفتار بیشتر از سمت افرادی دیده میشه که خاص پسندترن یا هر اثری رو تجربه نمیکنن و به همین دلیل، عمیقا اعتقاد دارن که حتما از بقیه بیشتر میفهمن و درک بیشتری دارن! باز هم اشاره میکنم درستی یا غلط بودن این صحبت جای بحث نداره، بحث اصلی اینه که دلیلی نداره این صحبتها اصلا مطرح بشه!
یه نمونه دیگه از این موضوع هم وقتی دیده میشه که یه سری افراد، به کسایی چه آثار شرقی یا با آرت استایل انیمهای رو تجربه میکنن، با یه دید منفی و بعضا تحقیرآمیز نگاه میکنن! باشه، اگه از Genshin Impact یا هر بازی دیگهای خوشمون نمیاد، خب تجربش نمیکنیم! نیازی نیست دست به تحقیر بقیه بزنیم و فکر کنیم که قطعا ما که مثلا آثار کیج رو بازی میکنیم یا با داستانهای درگیر کنندهی Red Dead Redemption 2 و TLOU سرگرم میشیم، بالای عرش نشستیم و بقیه فرسنگها با ما فاصله دارن!
خلاصهی کلام اینه که دلیل وجود سبکهای مختلف، همین نکته است که آدما سلایق متفاوتی دارن. من خودم آن چنان با آثار نوبتی ارتباط قویای برقرار نمیکنم مگر در موارد خاص، ولی هیچوقت طرز فکرم رو به بقیه تحمیل نمیکنم و افرادی که این آثار رو تجربه میکنن رو بیسواد خطاب نمیکنم! چه بازیای داستان محور و تک نفره، چه بازیای آنلاین و بتل رویال، تک تکشون جزوی از این صنعت بزرگ هستن و قابل احترامن.
نکتهی آخر هم در این موضوع اینه که یه سری از افراد، در راه توجیه و دفاع از آثار مورد علاقشون دست به تحقیر بقیه آثار و مخاطبان میزنن. از فلان بازی خوشت نیومد؟ حتما درک و شعور لازم رو نداشتی! این بازی رو استاد برای افراد خاص ساخته و مفاهیمش بیست سال از جامعه جلوترن! لازم نیست وارد جزئیات بشم تا متوجه بشین در مورد چه افرادی و چه آثاری حرف میزنم، ولی خب احتمالا بین بعضی دوستان و اطرافیان، این جور آدما رو دیده باشین. طرفداری سر سخت و افراطی که نه تنها مشکلات و نقاط ضعف بازیای مورد علاقشون رو نمیبینن، بلکه برای دفاع از بزرگی و عظمت یه بازی، به تحقیر و تخریب بقیه افراد و بازیا هم دست میزنن.
نکته این جاست که اگه یه اثر واقعا هنری، ارزشمند و فوقالعاده باشه، نیازی نداره که مخاطبای اون بازی با توجیه و تخریب و تمسخر، بزرگی و عظمت اون بازی رو اثبات کنن. تازه میشه گفت این جور رفتارای افراطی، یه جوری خلاف قضیه رو ثابت میکنه!
همیشه سازندگان و ناشران مقصر نیستند، ما هم دخیلیم
یه دیدگاه و جو دیگهای که توی دنیای گیم وجود داره اینه که همیشه همهی کاسه و کوزهها باید سر سازندهها و ناشرا شکسته بشه و ما مخاطبا یجوری کاملا عاری از خطا و تقصیریم! اشتباه برداشت نکنین، خود من به شخصه معتقدم واقعا خیلی از سازندهها، توی یه سری تصمیمات افتضاح عمل میکنن و نتایج فاجعه باری رو رقم میزنن، اما این یه سکهی دو رو و ما مخاطبا هم کاملا توی یه سری موارد نقش داریم.
چرا بازیای خطی کمتر شدن، چرا خیلیا از بازیای قدیمی جهان آزاد شدن، چرا یه سری فرنچایزها مثل Dishonored به فراموشی سپرده شدن و خیلی گلایههای مختلف دیگه که از سمت افراد مختلف مطرح میشه و صرفا سازندهها رو مقصر میدونه در حقیقت برعکسه و انگشت اتهام بیشتر سمت مخاطبای عام این صنعت باید گرفته بشه. چرا پرداخت درپن برنامهای یا همون Microtransactionها به شکل ویروسی زیاد شدن؟ چون مخاطبا به شدت از این ویژگی استفاده کردن! چرا یه سری استودیو که آثار داستانی میساختن رو آوردن به سمت بازیای سرویس محور یا آنلاین؟ چون یه سری آثار خاص، هر چقدر هم هنری و فوقالعاده باشن، بازدهی مالی مطلوب رو ندارن! چرا یه سری فرنچایزها به فراموشی سپرده شدن؟ چون تا وقتی که زنده بودن و عرضه میشدن، اون جور که باید و شاید ازشون استقبال نشد!
البته بازم به این نکته اشاره میکنم که مقصر اصلی، هنوز هم سازندهها و شرکتای بزرگن، اما نباید از این نکته هم غافل بشیم که خود ما هم به نوبهی خودمون ممکنه تاثیر داشته باشیم توی بعضیا اشتباهات. واکنش ما، بازخورد ما و سلایق ما، کاملا میتونه جهت کار سازندگان رو مشخص کنه.
فرنچایزها باید پوست اندازی کنند
نوستالژی، مثل مخدری میمونه که شاید در دید اول برای ما جذاب باشه، اما در بلند مدت، بیشتر آسیب میرسونه تا مفید باشه. دلیل اصلیش هم اینه که ما بیشتر به خاطر خاطراتی که داریم حس نوستالژی برامون تداعی میشه و لزوما ممکنه گذشته، پر از اتفاقات خوب نبوده باشه!
یه چیزی که خودم به شخصه دیدم اکثر افراد بهش اشاره میکنن، این نکته است که یه سری فرنچایزها و بازیا، دیگه حس و حال قدیم رو ندارن و جذابیت گذشته رو منتقل نمیکنن! یا این که یه سری بازیا، بیش از حد دچار تغییر شدن و اون هویت اصلی خودشونو از دست دادن. یه بخشی از این صحبتها میتونه درست باشه و یه سری آثار، میتونن به شدت توی گذشت زمان و تغییر نسل افت کنن، اما یه حقیقت دیگه وجود داره و اونم اینه که بازیای ویدیویی، یه هنر در حال بلوغه و نمیشه انتظار داشت که همون جور که بازیا بیست سال پیش عرضه شدن الان هم اینجوری عرضه بشن! نمیشه انتظار داشت نسخهی جدید Resident Evil با دوربین ثابت، ساختار قدیمی و یک سری المان از مد افتاده عرضه بشه! نمیشد انتظار داشت که God of War، هنوز هم با دوربین ایزومتریک به کار خودش ادامه بده و ساختار سنتی خودشو حفظ کنه! هر نسل که جلو میره، ساختار بازیا، سیستم داخلیشون و هویتشون دچار تغییر و بلوغ میشه و نمیشه انتظار داشت که چون یه سری آثار توی گذشته با ساختار قدیمی موفق شدن و ازشون خاطره داریم، الان هم بتونن موفقیت خودشونو تکرار کنن! و خب طبیعیع توی این پروسه، ممکنه یک سری ویژگیهای مورد علاقهی ما هم دچار تغییر بشه!
پر بحثترینها
- ۱۰ بازی ویدیویی با گیمپلی عالی و داستان ضعیف
- ویدیو: Marvel’s Spider-Man 2 در حالت Fidelity ویژه PS5 Pro با نرخ فریم ثابت ۶۰ اجرا نمیشود
- فیل اسپنسر: هیچ خط قرمزی برای انتشار عناوین ایکس باکس روی پلی استیشن وجود ندارد
- کار ساخت بازی جدید ناتی داگ از سال ۲۰۲۰ آغاز شده است
- Red Dead Redemption 2: آیا آرتور مورگان رستگار شد؟
- بازی چندنفره Horizon احتمالاً در سال ۲۰۲۵ منتشر خواهد شد
- کار ساخت STALKER 2: Heart of Chornobyl به پایان رسید
- ۱۴ دقیقه از گیمپلی Indiana Jones and the Great Circle را مشاهده کنید
- گزارش: ایکس باکس درحال آمادهسازی پیشنمایشهای South of Midnight است
- مایکروسافت همچنان به دنبال خرید و تصاحب در گیمینگ است
نظرات
🤐
فقط با یه ایموجی میای و میری😑👌🏻
ایشون عضو قدیمی و با شخصیت و البته مجهول سایت هستند
بله آشنا هستم.البته به ندرت فعالیت دارن😄👌🏻
حقیقت بعدی که خیلی ها نمیخوان بپذیرن : موبایل گیمرا هم مثل کنسول پلیر ها و پی سی پلیر ها ، گیمر حساب میشن🚶
واقعا حقیقته،ولی بازم چون همه مردم گوشی دارن،و توش بازی میکنن،یکمی سخته بگیم که گیمر هستن،اونجوری اگه حساب بکنیم تقریبا همه مردم جهان گیمر به حساب میان،که به نظرم همون بگن گیمر نیستن بهتره،گیمر به حساب میان ولی من میگم که نیستن با اینکه که هستن،که نیستن درواقع،ولی هستن🤯
🤯
کلمه گیمر دیگه بی معنی شده زمانی گیمر معنی مدنظرو میداد که گیم هنوز جا نیوفتاده بود که یه مدیوم سرگرمی برا یه سری افراد خاص بود مثلا نردا یا نمیدونم نوجوونای اون زمان الان دیگه تقریبا همه گیم بازی تو هر سنی و هر جایگاهی چون الان یه مدیوم فراگیره
چون توان خریدشو ندارن، باور کن اگه پولو و موقعیتش رو بهترین گیمرها ازشون درمیاد
گیمر ها میگن تو باید مثل تل تیل گیم تمام افلاین فقط بدی که من کرکش کنم مثل همون تل تیل ورشکست شی
کی میگه همه بازی ها باید آفلاین باشن؟ اگه میبینی خیلی از گیمرا به بازی های آنلاین گیر میدن به خاطر اینه که خیلی از این بازی های آنلاین شدن کپی همدیگه و فقط پی تو وین هستن و دستگاه چاپ پول راه انداختن، وگرنه بازی های آنلاین خوبی هم هستن که گیمرا باهاش موافقن. در ضمن هرکی که بازی داستانی و آفلاین پلی میده دنبال کرک نیست، فقط دنبال یه بازی خوبه
یکی مثل گاد اف وارو میگم نه همه کاربرا
خیلی ممنون آقای زاهدی مقاله خوبی بود
🫤 گیمر خسته از زمانه 😞😞😞
گیمایی که توش شکار هست مثل rdr2 رو چجوری بازی میکنی؟
جایت خالی امروز صبح گوسفندی را کشته سپس از آن کبابی چرب و مشتی درست کرده و میل کردیم
سپس جگر و دل و قلوه ی وی را برای عصرانه زدیم به رگ
در آخر هم پوستش را کَنده و زیر پایمان انداخته ایم
نبودی که سه تا گوسفند زدیم زمین و شیشلیک و چنجه و کله پاچه مشتی میل کردیم
خسته نباشید 🌸
مورد آخر حق ترین حرف ساله
درود بر شما🌹
فقط دوباره لاگین کردم تو اکانتم که بگم دست مریزاد آقای زاهدی عزیز . واقعا زیبا و قابل تامل بود شاید خیلی از ماها اینارو توی ذهنیت خودمون بدونیم ولی به عنوان یه پست و مقاله کار نشده بود . عالی ❤️
اتفاقا جناب محترم
باید تیتر مقاله می نوشتید : دلنوشتههای یک مقاله نویس خسته ، چون این ما نیستیم که قلم به دستمون هست بلکه شمایید (منظورم کلی و شخصی نیست) که بقول معروف قوره نشده میخواد مویز بشید
افرادی هستند سعی دارند تفکر شخصیشون به عام تحمیل کنند یادشون رفته دنیای بازی سرزمین سلیقه ها و علاقه هاست پس همینطور که شما این حق رو بخودت میدی ماهم همینطور
مثلا یادمه آقابابایی خودش هنوز تو گیمری و ادب پخته نشده بود فقط در نقدهاش میخواست با خودنمایی و جبهه گیری سعی در خود را حق و مخالفین را محکوم و هیتر (بقول خودش ) خطاب کردن و با ابزارهای مثلا بن و محدود کردن باعث شد عده ای بیشماری مخالف پیدا کنه
دیدیم که محکوم به شکست شد همانند سنگی (یکنفر) در برابر جریان مخالف سیل (علاقه گیمرها) منحل شد.
ولی سردبیر های اولی سایت مثل آقای نوروزی یا نراقی اصلا وارد همچین موضوعاتی نمیشدند راحت مطالبشون ارائه میکردن و برای همه قابل احترام بودن
در نهایت از هر دست بدهی از همان دست هم میگیری
بخدا تمام حرفاش حقیقته.همین یعنی درک متقابل….
عزیز چی داری میگی . اولین که تیتر به طور واضحی داری میگه «یک گیمر» خسته نه همه ی گیمر ها که معلومه منظورش خودشه و واضحه که خودشم یک گیمر حساب میشه .موضوع بعدی اینه که اگه واقعا مقاله رو خونده باشی بخش بزرگی از مقاله دقیقا داره میگه تفکرتون رو تحمیل نکنین و سلیقه ها رو بپذیرید بقیه مقاله هم عملا فکته و سلیقه نیست .مگه اینکه فقط تیترا رو خونده باشی و گفته باشی یه کامنتی هم بدیم.
بهترین نویسندگان گیمفا: حسین نراقی و صالح اسدی
هورررررررا
خیلی به حق بود
مخصوصا اولی که تو این سایت بشدت زیاده :)
یه پارت دو هم نیازه
خسته نباشید مطلب عالی بود👍
هر ۳ مورد همیشه به من فشار می آوردن مخصوصا ۳.
ممنون، مقاله خیلی خوبی بود👍
به نظرم بازی های قدیمی جدا از اینکه حس نوستالژی برامون دارن واقعا بازی های شاهکاری بودن. منظورم اینه که مثلا گرافیک بازی های نسل جدید خوبه ولی تاثیر گذار نیست و اصلا حس و حال دنیای درون بازیو به آدم القا نمیکنه. شما مثلا منوی خروج مکس پین ۲ رو ببینید، گرافیک خاصی نداره ولی واقعا تاثیر گذاره و به آدم حس غمگین و دارک بودن بازی رو القا میکنه!!
در کل به نظرم بازیا باید مدرن و با نیاز ها و انتظارات روز سازگار بشن ولی تاثیر گذاریشون زیاد باشه درست مثل بازی های نسل ۶ و ۷.
دقیقا درسته آفرین مثل nfs most wanted 2005
مورد اول رو همه میدونن ولی کمتر کسی بهش عمل میکنه
زیبا بود
مقاله خوبی بود مخصوصا با مورد آخر صد درصد موافقم
ژانرها یا بهتره بگم آی پی های جدیدی باید معرفی بشه
مردیم از بس شوتر اول شخص بازی کردیم اونم دشمنت فقط انسانه! یا حداقل هرسال نسخه جدیدی از یه بازی نیاد!یکم تنفس یکم ایده یکم نوآوری هم بخرج بدن،فقط بفکر کسب درآمد و پول به جیب زدنن!بفکر سلیقه گیمرها هم باشید لطفا
هر که را اسرار کار آموختند مهر کردند و دهانش دوختند!
یکی مثل احسان منصوری با اون نقد و فیلمبازی خفنش همیشه میگه ادعایی نداره و فقط راویه
بعد اینجا طرف چهارتا فیلم(اونم ۲۰۲۰ به بعد) دیده فاز آلفرد هیچکاک برمیداره!
درباره مورد اول این نکته رو بگم که بعضیها میان بحث سلیقه رو با کیفیت قاطی میکنند. باید به این نکته دقت کنیم که سلیقه برای ژانر مطرح میشه نه برای کیفیت.
کسی که فیلم بد میبینه، حالا تو هر ژانری، به خاطر نداشتن دانش تو اون حوزهست که محصول بد رو انتخاب کرده.
چه یک نفر اون محصول رو خریده باشه، چه یک میلیارد نفر. محصول بد تو هر حالتی بده.
البته این موضوع تو گیم خیلی کمتر دیده میشه و بیشتر تو فیلم و موسیقی اینو میبینیم.
مقاله خوبی بود
دست مریزاد آقای زاهدی❤️❤️❤️
واقعا همچین موضوعات رو داخل دیگر سایت ها ندیدم،خیلی خوبه که به همچنین چیز هایی اهمیت میدید،واقعا جالب ترین بخش گیمفا برای من همین دل نوشته های یک گیمر خسته هست.
موضوع بسیار خوبی بود و به نکات خوبی اشاره کردین.
مورد اول رو بشدت قبول دارم.
خسته نباشید.
گیمرهای امروزی بی حوصله شدن، برادر خانمم ۱۶ سالشه ولی ده دقیقه هم نمیتونه بازی معمایی مثل رزیدنت یا … بازی کنه، کلا تو گوشی یا داره کار آف بازی میکنه یا بازی های استراتژیک که ده دقیقه ای تموم میشه، خب سازندگان بازی هم برای این قشر که مخاطبانش زیادتره وقت میزارن ،صبر و حوصله گیمرهای قدیمی خیلی بیشتره
گیمر ها قشر مظلوم جامعه
هر ۳ مورد رو ۱۰۰ درصد قبول دارم و موافقم
ممنون از آقای زاهدی عزیز ❤❤❤
نکته دوم واقعا مصداق بارز اتفاقی که امروزه خیلی تکرار میشه.
گیمر ها همه نسبت به عرضه سالانه و شیردوشی اساسینز کرید و کال اف دیوتی انتقاد دارن ولی بازم وقتی این دو تا عرضه میشن جزو پرفروش ترین بازی ها هستن حتی فاجعه ای مثل modern warfare 3
هر سه به اصطلاح (حقیقت!) مقاله مضخرف و غلط است!
هیچ فردی در انتخاب بازی خود مختار نیست و باید بازی مورد پسند ما را بازی کند!
دوم اینکه همیشه ناشران و شرکت ها مقصر هستند و کاربری که پول می دهد هیچ تقصیری ندارد!
و در آخر تمام مجموعه ها باید به اصل خود وفادار باشد و پوست اندازی نکند!
بازی ها به اشباح رسیدن
خیلی فرانچایز ها رو باید حذف کنن برن سراغ سبک های جدید
بعضی جاها هم واقعا ما مقصر هستیم، مثلا همین عرضه سالانه کالاف که بی ارزشش کرده، و کلا هم تو ۲ یا ۳ ساعت تمومه…
چرا؟ چون هر وقت عرضه شده گیمرا مثل زامبی حمله کردن خریدن
مورد اول و دوم رو موافقم ولی مورد سوم یکم زاویه دید نویسنده عزیز یکطرفه هست
اینکه یه بازی تغییر پیدا کنه و به تکامل برسه خوبه و طبیعی هم هست ولی اینکه اصول و مبانی اولیه اون فرانچایز طی این به قول شما “تکامل” فراموش یا حذف بشه، بیشتر میشه اسمشو “سلاخی” فرانچایز گذاشت تا “تکامل”
با تشکر🌷
اگه بخوام ی متن اضافه کنم ب این نوشته،ب عنوان کسی ک شاید بالای ۲۵ سال عمرم فقط ب عشق گیم بوده اونم اینه ک خدا ب تموم نوجوون ها و جوون هایی ک دستشون تو جیب خودشون نیست و عاشق گیمن ی جوری کمک کنه ک بتونن ب کنسول مورد علاقشون برسن،ن این ک فقط اخبار گیمو بخونن،امیدوارم خدا خیلی هواتونو داشته باشه💙💙
مقاله خوبی بود و جای تامل داشت مخصوصا اون قسمتی که گفته شد: گاهی وقتا ما مقصر هستیم نه سازندها… دقیقا همینه استارفیلد یک تجربه سینگل پلیر خوب و ماجراجویی خوب رو ارائه میده(مشکلات فنی به کنار) اما شما خبری دیگه ازش دارید؟ توی توییچ چندمه؟ گیمرهای نسل جدید متاسفانه بیشتر دنبال اینن سوار یه موجود کیوت بشن بیس بسازن و شبانه روز دنبال لوت باشن کسی براش دیگه داستان حماسی و گیمپلی متکی به خلاقیت معنا نداره…
اما درباره اون قسمت پوست اندازی فرانچایزها نظرتون رو کامل قبول ندارم چون تغییرات همیشه نسبی هستن یه مثال براتون میزنم… مس افکت اندرومدا! این پوست اندازی حاصلش چی بود؟ این که دوباره برگردیم بازیو حول محوریت شخصیت های سه گانه اصلی بسازیم… اما درباره کاری که اشرف اسماعیل با اساسین کرد کاملا بجا و درست بود..برای همین میگم این موضوع نسبی هستش یا کامل میگیره و خوب در میاد یا میخوره تو سرش… بابت مقاله هم خسته نباشید.
سپاس، نقد بجا و عالی بود آقای زاهدی 👌🏻👍🏻
سلام. Hearthstone😉❤️❤️ به ندرت کسی با این بازی آشناس تو ایران. ممنون از مقاله وعکس مطلب
هر شخصی با هر سلیقه توی گیم باید احترام گذاشت یکی مثل من wow . heartstone .dota فقط بازی میکنه و تنها گیم آفلاین که امسال زدم یه دد اسپیس بوده یه اویل ۴ ریمیک
آقای زاهدی عزیز؛
دقیقا نکته دومی که گفتی، ناقض نکته ی اوله.
دقیقا چون مقصر، پلیر های بیسواد هستن، شرکت ها میان آشغال سازی می کنن و بازی های خطی و تک نفره یا داستانی، جاشون رو به این جهان های تهی باز و آنلاین و غیره می دن.
اینجاشه که تناقض داره: دقیقا باید طرفداران اون ژانر ها رو سرزنش کرد و بیسواد خطابشون کرد که با سلیقه ی فاجعشون، شرکتا رو به این سمت فاجعه بار امروزی سوق دادن که میانگین بازی خوب در سال، به کمتر از یک بازی رسیده برا یکی از همون سخت پسند ها، مثل خود من.
همه ی حرف ها درست و احترام به سلیقه ها به کنار ولی باید قبول کرد هر گیمری گیمر نیست.
شاید همه در انتخاب آثار مورد علاقهشان مختار باشند ولیی همشون به هیچ وجه باهم برابر نیستند و فقط یه بخش خیلی کوچیکش به سلیقه فرد ربط داره و بخش بزرگترش به استعداد و توانایی و حوصله و کنجکاوی و فکر و زمانی که صرف بازی میکنه ربط داره.
کاری هم به ژانر و بازی خاصی ندارم و این صحبتهای دوستانه یا کریخونیهای عادی هم که بیان کردید فقط با یکی حال میده که فرق اینارو بدونه و جبهه های تعصبی بیخود نگیره.
این تفاوت نسله که دخیله به همه چی
در مورد همه شون موافقم .
دست مریزاد آقای زاهدی .