مجازات بی پایان| نقد بازی قدیمی THE PUNISHER

داستان رنجش را تنها گلوله هایی میدانستند که در قلب دشمنانش مینشستند.روایت زندگی همیشه شادی نیست.گاهی روزگار مهره های شطرنجش را برای مات کردن تو میچیند.وقتی روزگار قلب تو را میشکند.وقتی با نگاهی به دور و اطراف خود میبینی که چیزی برای از دست دادن نداری.وقتی امید زندگی را از تو میگیرند.تنها و تنها یک چیز در فکر تو و در وجود تو متجلی میشود:”انتقام”

عنوان بازی: THE PUNISHER

سازنده:VOLITION INC

ناشر:THQ

سبک:ACTION/SHOOTER

پلتفرم:PC/MOBILE/PS2/XBOX/NES

انتشار:۲۰۰۵

وجودش مالامال از خستگی و رنج بود.وقتی از کنارش هم عبور میکردید بوی خون از تار و پود وجودش تو را به سمت او جذب میکرد.معلوم نبود زمانیکه بر روی صندلی اعتراف و بازجویی در اداره پلیس نشسته بود به چه فکر میکرد ولی هر چه بود هیچ نشانه ای از پشیمانی و پریشانی از قتل های انجام داده نبود.کمی التیام درد از دست دادن همسرش در او آرام گرفته بود.زمانیکه امیدت را از تو میگیرند.وقتیکه میدانی آینده ای در انتظار تو نیست.زمانیکه چهره همسر خویش را غرق در خون ببینید و آن را با خاطرات خوب و شیرین دوران نامزدی بخواهی تاق بزنید,احساس خوبی نخواهی داشت و تنها به دنبال مقصر میگردید تا تمام عقده های وجودیت را بر سر آن خالی کنید.فرانک امیدش را باخته بود.زندگیش را از دست داده بود.تصوری از آینده برایش معنا نداشت.آن قدری بود که دست بر روی دست نگذارد و انتقام خانواده اش را بگیرد.اسلحه در دست,خشم در وجود,زور در بازو و محرکه ای چون انتقام در فکر.همه چیز مهیا بود برای فرانک تا همه چیزهای خوب و بد دنیا را تنها خون و خون و خون ببیند.

قصه تکرار انتقام و مرگ خاطره ها

خیلی وقت ها پیش عنوانی منتشر شد تا در ژانر اکشن بتواند برای خود طرفدارانی را دست و پا کند و تمام مکانیزم خودش را در جهت ادای کامل دین به یک کلمه بیان کند.بله انتقام.این عنوان در سال ۲۰۰۵ امتیازات خیلی بالایی از سوی منتقدان سایت های معتبر بازیهای رایانه ای نگرفت ولی به قطع جایی را در میان قلب بازیبازانی که عاشق خون و خشونت و انتقام و اکشنی بزن,بکش و به جلو برو پیدا کرد.خانواده فرانک کستل به دستان مجرمینی کشته شدند و حال فرانک وجودش مالامال از خشم و کینه به دنیال ارضای حس انتقامی خویش میرود و هرکه را در این مسیر می یابد به سزای عملش و یا حتی به بالاتر از سزایش می رساند.شروع بازی در اداره پلیس و اعترافات فرانک خواهد بود که مراحل بازی فلش بک هایی خواهند بود که فرانک کشتار خویش را تعریف خواهد کرد.

لذت از استشمام بوی خون

یادش بخیر چه لذتی در میان کشتن آن همه انسان شرور با اسلحه و چاقو و نارنجک و دستگاه پرس و حتی پرت کردن از ارتفاعات و…وجود داشت.تنوع بالای شکنجه کردن فرانک باعث جذابیت این عنوان شده بود.یک اکشن سریع و در عین حال با انواع و اقسام اسلحه ها و شیوه های اعتراف گیری و کشتن.کشب امتیازات از اعتراف گرفتن ها و نیز نحوه کشتار و بدست آوردن مدال ها برای ارتقا دامنه حرکتی فرانک.تنوع نسبتا خوب مراحل نیز از نکات مثبت بازی و همچنین هوش مصنوعی و کیفیت پایین بافتها و تکسچرها از نکات منفی بازی به شمار می رفت.صداگذاری ها نسبتا به خوبی انجام شده بودند به ویژه صدای خود فرانک که به نوع شخصیت زمخت وی نیز میخورد ولی بازی شدیدا از یک موسیقی با تلورانس خوب ریتم محروم بود.فیزیک بازی نمیشود گفت واقعا خوب نبود زیرا در آن سال فیزیک بازیها خیلی به پیشرفت نرسیده بودند ولی خوب, کامل هم نبود.

یادش بخیر

خوب است زمانی را به یاد عنوانهایی سر کنیم که روزگاری لحظات مفرحی را برای ما رقم زدند و چه بسا خاطره ساز نیز برای ما هم بودند.عنوان مجازات گر که چندی پس از انتشار نسخه گیم آن فیلمش نیز ساخته شد که البته خیلی هم بد از آب در نیامده بود یکی از آن خوبهاست.همیشه خوب است نیم نگاهی را به گذشته خویش بیاندازیم و ببینیم که بر ما بر دنیای بازیهای ما چه آمده است.چه قدر پیشرفت داشتیم.چه قدر انس و الفت داشتیم.چه قدر بازیها توانستند ما را شاد کنند و خاطره ساز دفتر زندگی ما باشند.خوشحالم که تا پایان همراه ما بودید.در زندگی بیشتر ببخشیم تا بخشیده شویم.