مصاحبه با پدر بازیهای کامپیوتری: Shigeru Miyamoto | سازنده سری MARIO

به تازگی مجله GamesMaster مصاحبه ای با یکی از مشهور ترین افراد بازیساز ۲۵ سال اخیر انجام داده است.فردی که با ساخت قسمت های مختلفی از عنوان MARIO این نام را به نوعی هویت بازیهای رایانه ای قرار داد.در ادامه متن با ما را همراهی کنید تا در یک گفتگوی جالب،به پای سخن های آقای Shigeru Miyamoto بنشینیم.

در ۲۵ سال گذشته،MARIO برای ما تنها یک بازی نبود.بلکه هویتی بود که همگان “بازیهای ویدئویی” را با آن میشناختند.البته این مهم تنها به لطف سازنده نابغه آن بدست آمد.این فرد کسی نیست جز اقای Shigeru Miyamoto.اگر میخواهید از برنامه های آینده وی در حرفه بازیسازی همچنین ایده های وی برای کنسول WII U اگاهی پیدا کنید،از شما دعوت میکنیم این مصاحبه را بخوانید.در این مصاحبه که به لطف مجله GamesMaster تدارک دیده شده است،نگاهی داریم به عناوین در دست ساخت برای WII U توسط Miyamoto و تیمش،و همچنین از تغییر نقش کاری وی در نینتندو صحبت خواهیم کرد.

۱.بعنوان یک بازیساز،چه چیزی بیشتر از همه درمورد WII U شمارا متحیر میکند؟

قاعدتا مهمترین چیز برای ما در نینتندو این بود که بک وسیله جالب بسازیم.و البته باید بگویم از نتیجه چیزی که ساخته ایم،راضی هستیم.برای مدت ها من و تیم من تلاش میکردیم  دستگاهی را بسازیم که به یک وسیله خانوادگی تبدیل شود.مخصوصا وقتی که به تلویزیون وصل میشود و تمامی خانواده از آن استفاده میکنند.درواقع  برای سالها من روی این موضوع کار میکردم.و در واقع درگیر آن بودم.اما حال بعد از چند سال از نتیجه کار کاملا راضی هستم.از نتیجه ای خوشحال و راضی هستم که به گیمر ها اجازه میدهد تجربه هایی منحصر به فرد و شگفت انگیز داشته باشند.آن هم با کنسول WII U.

۲٫چگونه WII U اینده بازیهای ویدئویی را به ما نشان میدهد؟

به هر حال ما درحال کار برروی یک پلتفرم منحصر به فرد هستیم.باید گفت،با گذشت زمان،همه مخصوصا گیمر ها با نگاه به گذشته و مقایسه آن با زمان حال و تکنولوژی ها و تجارب جدید خود،متوجه فرق بین آن زمان و سخت افزاری که هم اکنون در دست دارند را متوجه خواهند شد.البته نمیتوان این موضوع را هدف و نکته اصلی دانست که سیر تکاملی بازیهای ویدئویی باید طی کند.به هر حال ما میتوانیم نوع دیگری از بازیهارا عرضه کنیم،میتوانیم گیم پلی منحصر به فرد و خلاقانه دیگری را بسازیم.اما باید این نکته را در نظر بگیریم که”گیم پلی منحصر به فرد”راهی است که “صنعت بازیهای ویدئویی” باید به سمت آن حرکت کند.برای مثال به عنوان Nintendo Land که همراه با عرضه WII U منتشر شد،نگاهی بیاندازید.درواقع میتوانید در آن تنوع گیم پلی بالا را ببینید.میتوان گفت که با این کار ما به نوعی درحال نشان دادن آینده ای دیگر از بازیهای رایانه ای هستیم.موضوع درواقع همان “منحصر به فرد” بودن است.

۳٫میتوانید در این مورد مثالی هم بزنید؟

برای مثلا شما حتما Mario Chase را بازی کرده اید.این بازی بود به تنهایی توانایی منحصر به فرد شدن را نداشت.اما نکته ای که آنرا بی نظیر میکرد،این بود که همه را به دور هم جمع میکرد و باعث میشد ما بازتابی مثبت از این بازی را ببینیم.

۴٫چگونه Pikmin عرضه شد؟

خب،میتوان گفت راه های زیادی برای تنوع بخشیدن با بازی ها وجود دارد.بعضی وقت ها ما هدف واضح و روشنی برای کار برروی یک پروژه داریم.اما بعضی وقت ها، و در طرفی دیگر،ما موارد زیادی برای بازیسازی داریم و البته تصویری مبهم و گنگ از بازی که درحال ساخت است.پس باید گفت نتیجه نهایی که میخواهیم ممکن است مبهم باشد.حال هدفم از گفتن این حرف این است.بعنوان مثال،در Pikmin 1 ایده اصلی ما برای بازی این بود که دیدن موجودات ریز و بامزه درحال انجام دادن کاری چقدر میتواند جالب و زیبا باشد.برای مثال هنگامی که آنها درحال محافظت از خود هستند و در آن واحد،از دهکده کوچک خود محافظت میکنند و سعی میکنند آن را بزرگتر کنند و گسترش دهند.بعد از مدتی،من به این فکر افتادم که بهتر است قابلیتی به بازی اضافه کنیم که خود بازیباز بتواند در بازی حضور داشته باشد.اما بعد از اینکه کمی فکر کردم،متئجه شدم که این کار نمیتواند به اندازه کافی موثر و جالب باشد.زیرا در ساختار اصلی بازی،Pikmin بعنوان اسلحه استفاده میشدند.تا توسط بازیبازان شلیک شوند!

۵٫ایا ممکن است به ایده های قدیمی خود که در کنسول هایی مثل Game Boy یا GameCube اجرا میکردید برگردید؟

فکر میکنم این موضوع خیلی دوست داشتنی است.البته دقیقا نمیتوانم بگویم از کدام ایده ها و نکات استفاده کرده ام.اما اگر به یاد بیاورید،در یکی از E3 های سالیان دور،ما یک نمایش داشتیم از Pac-Man که یک بازی واقعا جالب بود.اما متاسفانه استفاده از این بازی ترجیح داده نشد.آن هم روی کنسول GBA.اما حال بحث فرق میکند.در زمان گذشته باور بازی همچون PAC-MAN بسیار سخت بود.اما بعد از گذشتن سالیان سال و الیته در زمان حال و با وجود WII U ، داستان متفاوت است.دیگر تنها نینتندو در میان نیست.بلکه بازیسازان خارج از شرکت نینتندو نیز در تحقق یافتن ایده های نو شرکت میکنند.

۶٫بازی کردن آنلاین(online gaming) چقدر باری شما بعنوان یک بازیساز و برای WII U بعنوان یک کنسول مهم است؟

باید بگویم نینتندو تلاش زیادی کرد تا کنسول قبلی خود را به شبکه اینترنت بیشتر متصل کند.خوشبختانه در WII U این روند پیش گرفته شده است.درواقع ما کاری کرده ایم که WII U تنها کنسولی باشد که در حال حاضر ،همیشه به اینترنت متصل است.من همیشه یه ذهن خود و همکارانم یادآوری میکردم که این موضوع که اینترنت برای این کنسول تنها بحث سرگرمی(FUN ) نباشد.زیرا ممکن است مارا از هدف اصلی دور کند.اما بازیهایی که ما میسازیم باید در وحله اول،درجه یک و جذاب باشند.بازی های ما در ابتدا باید طوری باشند که حتی موقعی که بازیباز آن را بصورت آنلاین و با دیگر بازیبازان،بازی نمیکند،برایش جذاب و لذت بخش باشد.درواقع این یکجور تحول ساده است.ما میخواهیم یکجور رقابت ساده و محلی را،به یک رقابت جهانی (online gaming) تبدیل کنیم.

 

۷٫و البته میدانیم که شبکه Miiverse (شبکه آنلاین بازیهای WII U) قرار است به این کنسول اضافه شود.چگونه نینتندو به این فکر افتاد؟

بسیاری ممکن است فکر کنند ما در حال درست کردن یکی از شبکه های اجتماعی هستیم.اما به هر حال میدانید که اگر میخواستیم یک شبکه اجتماعی،تفریحی و سرگرمی درست کنیم،باید آن را طوری درست میکردیم که از دیگر شبکه های اجتماعی که برای بازی های آنلاین(PSN و XBOX LIVE)متمایز باشد.

۸٫در ۵ سال آینده،بر روی چه پروژه یا کاری مشغول خواهید بود؟آیا برنامه مشخصی برایتان وجود دارد؟

خب،درواقع پیشبینی اینکه در مدت زمان طولانی،چه اتفاقی خواهد افتاد،غیر قابل پیشبینی است.زیرا هر لحظه تکنولوژی های مربوط به سرگرمی هرلحظه درحال پیشرفت است.حتی همین موقع و درحال صحبت ما!فرض کنید یک روز فردی با یک ایده بزرگ یا یک اختراع بزرگ،وارد میدان شود.مشخص است که این صنعت با ظهور مواردی همچون این موارد،دچار تغییرات اساسی خواهد شد.پس هیچ وقت هیچ کس نمیتواند بگوید در آینده چه خواهد شد.بنابر این ترجیح میدهم بنشینم و به آینده نگاه کنم.بهتهر است به انتظار بنشینم و ببینم در آینده چه اتفاقی در این صنعت خواهد افتاد و البته چه تکنولوژی های نو ظهوری اختراع خواهد شد.گرچه باید به گذشته نیز نگاه کنیم و ببینیم درگذشته چگونه بودیم ایم و البته در آینده چه خواهیم شد.

۹٫پیش از این نیز در مورد تغییر نقش کاری خود در نینتندو صحبت کرده بودید…

من در مورد این موضوع بسیار فکر کرده ام و البته اینکه چگونه نقشم در این شرکت عوض خواهد شد.البته این را هم باید گفت که من هم اکنون ۶۰ سال دارم!و باید این را در نظر بگیریم که دیگر نمیتوانم همانند سابق روی پرژه های سخت کار کنم.بنظرم این تغییر سِمت برای من و در شرکت”نینتندو”باید موقعی انجام میشد که جوان تر از امروز بودم.اما هنوز قادر هستم تا مسئولیت های خود را به افراد جوان تر از خودم در شرکت واگذار کنم.افرادی که حداقل از من جوان تر هستند و حدود ۴۰ سال دارند.

۱۰٫پس شما در وقت آزاد خود چه خواهید کرد؟زیرا رفتن شما بالاخره اتفاق خواهد افتاد…

وقتی به عناوین در دست ساخت برای WII U نگاه میکردم،متوجه شدم قادر به این هستم که مسئولیت های خود را به افراد جوان تر در شرکت بسپارم.و البته از طرفی،آنها نیز میتوانستند بازیهای در دست ساخت را بخوبی به اتمام برسانند.حال زمان آن است که بیشتر به جزئیات ریز بازیها دقت کنم و البته بعضی وقت هاممکن است انرژی خود را برروی ساخت عناوینی جدید هم صرف کنم!

۱۱٫احساستان در مورد نقش شما در ذهن کودکان نسل های قبلی چیست؟

اجازه بدهید چیزی بگویم.بازی کردن(GAMING) واقعا یک چیز تاپ و درجه یک است.درواقع راهی برای ایجاد سرگرمی است که میتواند به نوع های متنوع و مختلفی وجود داشته باشد.میتوانم به راحتی بگویم که احتمالا من کسی هستم که میتوانم واقعیت این سرگرمی رابطور طبیعی درک کنم.شاید برایتان جالب باشد که بگویم در گذشته،امیدوار بودم بتوانم این موضوع که این بازیها،چقدر سرگرم کننده و مناسب هستند را برای مادر و پدرم و همسرم روشن کنم!به هر حال،هنگامی که شما “یک بازی” را تجربه میکنید،حس تازه ای است و فکر میکنید اولین کسی هستید که آن را کشف کرده اید.و سعی میکنید این موضوع را به افراد دور و بر خود بگویید.من هم همانند آن مردم،میخواهم این سرگرمی جالب و تازه را تجربه کنم!به هرحال این یک نوع چسم اندازه بلند مدت در رابطه با بازیهای رایانه ای است که من میخواهم در آینده داشته باشم.

۱۲٫الهام بخش شما،برای ادامه فعالیت در این زمینه چیست؟

من میتوانم به اطرافم نگاه کنم.به همه اتفاقاتی که در حال رخ دادن پیرامون من هستند.همیشه نگاهی خاص و ویژه به اطرافم دارم،حتی اگر یک روز معمولی و ساده در سال باشد.موضوع دقیقا همینجاست.اگر بتوانیم یک سرگرمی جالب و البته سرگرم کننده را  با فراگیری نکات عادی و معمولی،خلق کنیم،تبدیل به یک چیز متفاوت خواهد شد.چیزی که مردم از آن لذت خواهند برد.برای مثال Nintendo DS ،کنسولی که وقتی به آن فکر میکنم،میبینم مثلا میتوانیم آن را هرجایی ببریم.مثلا آن را به موزه ببریم!و برعکس،در طرفی دیگر ما کنسول WII را داریم.کنسولی که برای استفاده در خانه های و در اتاق های نشیمن در نظر گرفته شده است.کنسولی که بیشتر،خانواده ها از آن استفاده میکنند و از آن لذت میبرند.