[سینماگیمفا]: سینمای کلاسیک: نقد و بررسی La Strada – جاده فلینی، جادهای رو به احساسات!
شاید یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین موجهای تاریخ سینما به عقیده اکثر کارشناسان موج نئورئالیسم در دهه ۴۰ سینمای ایتالیا بود. در این سالها که جنگ جهانی دوم نیز در حال وقوع بود این جنبش سینمایی با کارگردانانی مثل ویتوریو دسیکا، لوکینو ویسکونتی و روبرتو روسلینی به بار نشست و سینمای ایتالیا از سبک کلاسیک خود کاملا خارج گشته و به سمت سینمایی با تکیه بر واقعیت، ساده انگاری و نگرشی انتقادی قدم برداشت. در اواخر این دهه بود که سینمای نئورئالیسم رو به افول گذاشت و کارگردانان تازه نفسی پا به میدان گذاشتند. شاید سردمدار این نسل از کارگردانان را بتوان فدریکو فلینی دانست.
لینک مطلب: نقد و بررسی La Strada – جاده فلینی، جادهای رو به احساسات!
پر بحثترینها
- مایکروسافت هماکنون روی پلی استیشن بازیهای پرفروش بیشتری نسبت به سونی دارد
- شایعه: احتمال عرضه Helldivers 2 روی Xbox Series X|S وجود دارد
- خالق Nier: استودیوهای ژاپنی نمیتوانند با تکنولوژی غربیها رقابت کنند
- بازی هایی که مورد بیمهری مخاطبین قرار گرفتند (قسمت دوم)
- سیستم مورد نیاز Ghost of Tsushima مشخص شد؛ اولین بازی که روی PC از تروفیها پشتیبانی میکند
- دنیاهای آخرالزمانی که اگر در واقعیت رخ بدهند بقاء در آنها دشوار خواهد بود (قسمت اول)
- سونی ممکن است اجرای بازیها با نرخ فریم ۳۰ روی PS5 Pro را قبول کند
- رتبهبندی شخصیتهای اصلی سری GTA
- نسخه PS5 بازی Starfield به مدت ۴ سال در دست توسعه بود
- Fallout 4 پرفروشترین بازی هفته گذشته در اروپا
نظرات
هنوز موفق به دیدن این اثر جادویی نشدم پس از خوندن مطلب معذورم
اما به دلیل ناتوان بودن از درک اثار استاد کمی از تجربیاتم درموردشون حرف میزنم که امیدوارم جسارت نباشه در محضر بزرگان
½۸ از اثار بسیار سنگین استاد بود که با دوبار دیدن نه تنها هم متوجهش نشدم اما بسیار ازدیدنش لذت بردم و دوست دارم دوباره بهش نگاهی بندازم بگونه ای که بعد از این همه مدت احساسی که از فیلم دارم به مراتب بیشتر شده و بی شباهت به احساس خودم به شغل وزندگی و انسان های دور و برم و گذشته ام نیست
شبهای کابیریا از اثار شیرین و جذاب استاده که طنزی که در اون داره ادم رو به وجد میاره تنها چیزی که در فیلم ندیدم نقش شخصیت اول و همکاراش بود که از نکته های ظریف شخصیت سازی استاد هستش که ذهن مخاطب رو درگیر فضاسازی میکنه و کاری میکنه از یادت بره یهو این شخصیت چیه چی بود کجا بود و نماد چیه
ولگردها اولین اثر فیلنی بود که دیدم بعد از دیدن این اثر ساعتها راه رفتم و لبخند میزدم لذتی بود وصف ناپذیر هرچند که درمیان سایر استاد شاید به چشم نیاد وقصه ای سادتر باشه اما از نظر من زیباتر و دلرباتر بود
دوست دارم توتفرنگیهای وحشی استاد اینگمار برگمان و همچنین استالکر از مولانا تارکوفسکی رو هم برشته تحلیل وبررسی دربیارید
با تشکر
خیلی متشکرم از پیشنهادتون. فعلاً یکی دیگر از آثار برگمان در حال تحلیل و بررسی هستند ولی قطعاً فیلمهایی رو که گفتید رو برای مطالب بعدی در نظر میگیریم.
تنها فیلمی که پاش زار زار گریه کردم -_-