سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا
سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا
سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا
سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا

سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟

امید آریایی
۱۷:۱۷ ۱۳۹۳/۰۶/۰۶
سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا

با سلامی دوباره به کاربران گیمفا. با مقاله هفتگی ” سوال هفته ” در خدمتتان هستیم. در این آیتم سوالی را از شما و اهالی صنعت گیم می پرسیم و شما می بایست بر طبق آن سوال، جواب مورد نظر خودتان را بدهید تا نقاط مشترکی را بین خودمان پیدا کنیم. برای کسب اطلاعات بیشتر و شرکت در جمع بزرگان به ادامه مطلب مراجعه کنید.

لازم به ذکر است که این پست ممکن است شامل اسپویل باشد. سوال این هفته اینه “ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟” بنده خودم ناراحت کننده ترین صحنه ای که با آن مواجه شدم مرگ توماس آنجلو در مافیا ۱ بود و از اون بدتر زمانی که فهمیدم شخصیت های اصلی مافیا ۲ اینکار رو انجام دادند.

 

 

رضا قرالو نویسنده مجله دنیای بازی و دبیر تحریریه مجله بازی های پارسی

رضا قرالو
نویسنده مجله دنیای بازی و دبیر تحریریه مجله بازی های پارسی

جواب دادن به این سوال خیلی سخت است. از یک طرف باید حافظه‌ای بسیار قوی داشته باشی و از طرف دیگر بعد از پیدا کردن جواب‌ها بهترین‌ها را انتخاب کنی. خب! بعد از کمی رجوع به گذشته و زیر و رو کردن لیست قدیمی بازی‌هایی که تجربه کرده‌ام با مقادیر بسیاری فراموشی به اینهایی رسیدم که این پایین می‌خوانید:

  1. هیچ بازی‌ایی به اندازه‌ی قسمت سوم از فصل اول مرده‌ی متحرک ویرانم نکرده است! این قسمت از بازی پر است از صحنه‌های دلخراش، تصمیمات تکان دهنده و سخت و اشک‌هایی که هرچه زور می‌زنی راه نیفتند نمی‌شود که نمی‌شود.
  2. وقتی سه‌تا از شخصیت‌های یک بازی که چندیدن ساعت با آنها بازی کرده‌اید جلوی چشمان‌تان منفجر می‌شوند و این انفجار با تمام جزییات‌ توی صورت و چشمان شما کوبیده می‌شود انتظار دارید بعدش خوشحال و سرحال بمانید؟! جریکو با اینکه بازی خوبی نبود ولی به خاطر همین صحنه‌ی دلخراش در ذهنم لانه کرده و هر وقت کابوس می‌بینم یادش می‌افتم!
  3. در پایان بازی «فراسوی خوبی و بدی» (Beyond good & Evil) شاهکار قدر ندیده‌ی میشل انسل، وقتی جید کنار جنازه‌ی عمو پیج نشسته و ناامیدانه تلاش می‌کند تا او را به زندگی برگرداند حزن و اندوه پدرتان را درمی‌آورد! خصوصا وقتی آن قطره‌ی اشک از صورت جید سر می‌خورد روی صورت عمو پیج. شاهکار اینجاست که در همین صحنه، همین قطره‌ی اشک جادو می‌کند و عمو پیج را به زندگی برمی‌گرداند. توصیف خشک و خالی این صحنه حسی برنمی‌انگیزد ولی وقتی بازی را تجربه کنید و کارگردانی و قاب بندی و موسیقی را بشنوید می‌فهمید از چه صحبت می‌کنم. چند ثانیه قبل اندوه را تمام و کمال حس کرده بودید و حالا آنقدر خوشحال هستید که این صحنه را هیچگاه فراموش نکنید!

 

مبین معاوی طراح مراحل بازی ذوالفقار

مبین معاوی
طراح مراحل بازی ذوالفقار

با سلام خدمت تمام مخاطبان عزیزه سایت گیمفا من به عنوان یک بازی ساز زیاد وقت برای بازی کردن و انجام بازی های مختلف ندارم اما بیشتر وقت بازی کردنم رو سعی کردم به بهترین عناوین بازی ها اختصاص بدم و از بین سبک های مختلف سبک اکشن اول شخص و سوم شخص رو بیشتر می پسندم که سری کیلزون به غیر از شادوفال با تمام صحنه های سینمایی و چالش برانگیزش بهترین تجربه بازی اول شخصه من هست اما سری بازی آنچارتد که من به ثانیه ثانیه این بازی ارادت خاصی دارم زیرا به شکلی بی نظیر و تاثیرگذار ساخته و پرداخته شدند توی این بازی صحنه های خوش حال کننده و غم انگیز زیادی وجود داره اما به صورت موردی صحنه های نسخه سوم این بازی که در ابتدای آن ناتان درک کشته و یا در آن شرایط که در بیابان سرگردان و دچار توهم و به گونه ای به سراب می رسید صحنه های فوق العاده غم انگیزی بود که شخصیت اصلی بازی با آن مواجه می شد و صحنه خوش حال کننده مربوط به آخر این بازی است که سالی دوست و همراه ناتان در بازی جان سالم به در برده و زنده می ماند و ما را در ادامه بازی همراه می کند و بسیار دوست داشتنی و فراموش نشدنی است.

 

امیر گلخانی منتقد و روزنامه‌نگار بازی روزنامه هفت صبح روزنامه سینمایی صبا

امیر گلخانی
منتقد و روزنامه‌نگار بازی – روزنامه هفت صبح، روزنامه سینمایی صبا و عضو تحریریه بازی رایانه

سوال سختی است. به نظرم ناراحت‌کننده و یا خوش‌حال‌کننده بودن یک صحنه بیشتر از این‌که به آن صحنه، دکوپاژ، قاب‌بندی، کیفیت بصری و … بستگی داشته باشد، به فضاسازی و کاشت مناسب پیش از آن سکانس بازمی‌گردد. از آن‌جایی که صنعت بازی دنیای وسیعی است، یک تقلب کوچک می‌کنم و تیتروار به مجموعه‌ای از صحنه‌هایی که خوشحال و یا ناراحتم کردند اشاره خواهم کرد. البته واضح است که ذکر تمامی صحنه‌ها در این چند پاراگراف امکان‌پذیر نیست.

ناراحت شدن از یک صحنه، حس چندان آشنایی برایم نیست. در واقع بیشتر از این‌که از یک اتفاق بد ناراحت بشوم، شوکه می‌شوم و به فکر می‌افتم. پس با این حساب سکانس‌های پایانی «بایوشاک: بی‌کران» و «آلن ویک» را هم می‌توانم در لیستم جای بدهم. «گیرز آو وار ۳» با وجود پایان‌بندی نه‌چندان دل‌چسبی که داشت، سرشار از لحظات احساسی و ناراحت‌کننده برایم بود. هنوز هم با وجود گذشت چند سالی از عرضه‌ی این عنوان، دامینیک سانتیاگو در راس هرم ناراحتی‌هایم جا خوش کرده است. پایان‌بندی «هیلو: ریچ» و سه‌گانه‌ی «مس افکت» نیز همین حس را برایم تداعی می‌کنند. اولی باری تراژیک دارد و دومی هم که دیگر نیازی به توضیح ندارد. و البته دو ساخته‌ی بی‌نظیر «دیوید کیج»، «فارنهایت» و «باران شدید» نیز در بخش‌هایی از خود به خوبی حس هم‌ذات پنداری را در من برانگیختند. صحنه‌ی بازگشت «لوکاس کین» به آپارتمان‌اش و یا بی‌خوابی‌های «مدیسون»، آن‌قدر خوب کارگردانی شده‌اند که حرفی باقی نمی‌گذارند. از یک عنوان کلاسیک و صد البته جریان‌ساز هم یاد کنیم. «سایلنت هیل ۲» لحظه به لحظه‌اش برایم خاطره است. شاید به اندازه‌ی نسخه‌ی اول دوست‌اش نداشته باشم، اما قطعا بار احساسی بیشتری برایم داشت.

این صنعت را به‌خاطر همین لحظه‌هایش دوست دارم. لحظه‌های شیرینی که تا همیشه در خاطرم مانده و می‌مانند. صحنه‌ی آغاز «هیلو ۴» و «فال آوت ۳» به شدت برایم خوش‌حال‌کننده بودند. دو شروع بی‌نظیر و البته بازگشت به سری بازی‌هایی که همیشه دوست‌شان داشتم. یک خاطره‌ی جالب هم از زمان کنسول نسل ششم سونی دارم. هنگامی که برای اولین بار نسل دوم پلی‌استیشن را تجربه کردم، هیچ چیز نمی‌توانست تجربه‌ی بصری‌ام از آخرین نسخه‌ی Winning Eleven را وصف کند. یک تجربه‌ی ناب و بی‌همتا از ورزش و البته بازی ویدئویی که همیشه دوستش داشتم. نمی‌دانم این آخری را می‌توانم یک صحنه‌ی خوش‌حال‌کننده بنامم یا خیر. اما لحظاتی از «دوس اکس: تحول بشریت» بود که بازی را متوقف می‌کردم و به کنش‌های «جنسن» با اطرافیانش فکر می‌کردم. وقتی به نکته‌ی تازه‌ای از روایت نمادین بازی می‌رسیدم، حس پیروزی وصف ناپذیری در من شکل می‌گرفت. حسی که می‌توانم آن را یک حس خوش‌حالی نسبی خطاب کنم.

و البته یک چیز را فراموش نکنید. این صنعت هرگز به پایان نمی‌رسد و چه بسیار بازی‌ها که از لیست بنده جا ماندند.

 

حالا نوبت شماست

ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟

همچنین شما می توانید، سوال های خود را برای هفته های آینده به Omid@gamefa.com ارسال نمایید.

مطالب مرتبط سایت

تبلیغات

سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا
سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا
سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا
سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا
سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

سوال هفته | ناراحت کننده ترین یا خوشحال کننده ترین صحنه ای که در گیم با آن روبرو شدید، چه بود؟ - گیمفا